Spiritualiteit weer terug naar de basis
Wat is het toch, mijn “haat/liefde” verhouding met spiritualiteit. Aan de ene kant is het wie ik ben en wat ik doe. Hoe ik ben opgegroeid en groot gebracht. Aan de andere kant is het voor mij een “ver van mijn bed show”. De manier waarop het soms wordt neergezet, heb ik helemaal niets mee. Het wordt, in mijn ogen, zo opgeblazen en groot gemaakt, dat het juist de plank finaal mis slaat.
Spiritualiteit wordt soms zo ingewikkeld gemaakt, dat daardoor veel mensen afhaken of denken dat het niets voor hen is. Terwijl ze elke dag al spiritueel zijn, alleen weten ze dat niet 😉
Er wordt gesproken over verschillende dimensies, verschillende engelensoorten, verschillende nieuwetijdskinderen etc. Je moet dit en dat doen, want anders kom je er niet. Je moet zus of zo doen, anders mis je de boot en blijf je achter.
Dat zijn allemaal voorwaarden en volgens mij is spiritualiteit juist onvoorwaardelijk. Gewoon. Hier. Nu. Jij. Ik. Wij. Meer niet.
Het is ook ontzettend moeilijk om het precies te beschrijven. Het is voor mij zo gewoon. Ik weet al vanaf dat ik klein was, dat er meer is tussen hemel & aarde. Dat wij hier op aarde zijn en weer weggaan wanneer het onze tijd is en dan terugkeren naar waar we vandaan komen. Ik teken niet voor niets altijd de lemniscaat: het teken van oneindigheid.
Dat wetende, geeft het een extra verdieping aan mijn leven op aarde in het hier & nu. Het geeft vertrouwen, een oervertrouwen in dat wat er gebeurt, ergens goed voor is. Hoe k*t ik het soms ook vind. Ik voel me gedragen en beschermd. Ik voel me nooit alleen of eenzaam, omdat ik me simpelweg altijd verbonden voel. Waarmee? Ik weet het niet precies. Maar ik weet wel dat dat voor iedereen geldt, wie je ook bent en wat je ook doet.
Dat is namelijk onze basis, dat is namelijk wie we zijn. We komen, zoals ik het zie, allemaal uit dezelfde bron en van daaruit gaan we het leven hier ervaren. Met allemaal onze eigen bagage en levenslessen.
We hoeven niet allemaal ingewikkelde dingen te doen, voordat we spiritueel zijn. We zijn het al. Spiritueel zijn, is voor mij bewust zijn van wie je bent en vooral in het hier & nu aanwezig zijn. De mensen die “zweven” willen vooral hier niet zijn, bijvoorbeeld uit angst voor emoties en/of gevoelens die ze niet willen voelen. Of ze zweven, omdat ze een soort heimwee gevoel hebben naar de plaats waar ze ooit vandaan zijn gekomen. Veel gevoelige mensen herinneren het zich nog of hebben in elk geval dat heimweegevoel.
Maar we zijn juist hier weer gekomen om het hier te ervaren. De hemel op aarde hier te creëren. Niet straks. Of daar. Gewoon hier. Nu. Met alles d’r op en d’r aan.
En hoe je dat doet, staat je gelukkig vrij. Ik wil het juist zoveel mogelijk met beide benen op de grond doen. Praktisch. Nuchter. Simpel. Met humor. Speels.
Ik weet natuurlijk ook niet beter als nuchtere Fries en omdat ik niet anders gewend ben, omdat het thuis er al gewoon bij hoorde. Spreken over spiritualiteit. Over leven & dood. Over liefde voorbij de dood. Over vorige levens, over synchroniciteit, elkaar weer opzoeken in een volgend leven.
Gelukkig is spiritualiteit ook gewoon doen waar jij blij van wordt, dus volg vooral je eigen gevoel hierin. Weet in elk geval dat er geen voorwaarden aan vast zitten. Doe niet iets, omdat je denkt dat het “zo hoort of omdat men het zegt”. Doe het gewoon, omdat je voelt dat het klopt. Omdat je voelt dat dit bij je hoort en dat je er vooral heel erg blij van wordt.
Voor iedereen werkt het weer anders en iedereen heeft een andere aanvliegroute. Laat je vooral niet weerhouden door zgn. regels of ingewikkelde stappen die je zou moeten zetten.
Spiritualiteit is niet gebonden aan voorwaarden. We maken het in mijn ogen veel te ingewikkeld en daardoor onbereikbaar voor velen. Spiritualiteit is onvoorwaardelijk en prachtig in al haar eenvoud ♥